Futbol, pozitif ve dikine oynandığında daha bir keyifli hal alıyor. Bu sistemi doğru uygulayan fakat son haftalarda başarısız sonuçlardan kurtulmak isteyen iki genç hocanın Akdeniz derbisi düşük bir tempoyla başladı.
Frencesco Farioli, İtalya (alt liglerde) ve Katar'da kaleci antrenörlüğüyle her ne kadar kendini ispat etmeye çalışsa da asıl çıkışı şu an bulunduğu kulüp Alanyaspor ve pek tabii ki Karagümrük'te yaptı.
Nuri Şahin'in takımı Antalyaspor maça da ikinci yarıya da çok kötü başladı. Fakat Cemali'nin müthiş ortasında Wright maça Antalyaspor'u ortak etti. Büyük beklentilerle alınan Nakajima, cezalı Soner Aydoğdu, Güray Vural ve sakatlıkları süren Boffin ve Ndao'dan yoksun bu maça çıkan Antalyaspor etkisiz elaman Adriano'nun da varlık gösterememesiyle özellikle hücumda istediği verimi alamadı.
Efecan Karaca, Alanyaspor'la çıktığı 297. maçında yine istiktarlı görüntüsünden taviz vermedi. Fakat oyundan çıkarken yapmış olduğu hareketleri onun gibi profesyonel futbolcuya yakışmadı. Onun yerine giren Oğuz Aydın zamanla çok daha iyi yerlere geleceğini kumaşıyla belli etti. Bir diğer dikkat edilmesi gereken oyuncu yine Alanyaspor'dan Yusuf Özdemir. Zaman zaman İzlanda Milli Takımı forması giyen kaleci Alex Runarsson'a çok iş düşmemesine rağmen bir Marafona etkisi bırakmadı.
Antalya'da sonradan oyuna giren Mustafa Erdilman'ın asisti ve tekniği dikkat çekti. İlerleyen maçlarda en azından şahsi futboluyla takıma hiç bir katkısı olmayan Ghacha kadar süre alsa onun için iyi bir şans olur.
Her ne kadar Antalyaspor için eksiklikler hissedilsede Antalyaspor gibi bir takıma bu kadar ağır iki stoper, sahada amaçsızca koşan futbolcular yakışmıyor. Nuri Şahin, takımla ilgili birkaç radikal karar almak zorunda yoksa bu gidişat iyi değil.
Alanyaspor'un, kötü gününde olan Antalyaspor'a karşı kazanması beklenen bir durumdu. Daha rahat kazanmaları gereken bir maçı 3-2'ye getirtmeleri Farioli'nin üzerinde durması gereken bir konu. Bu futbolla sadece günü kurtardılar.
Türk futbolunun en büyük sıkıntısı maçlardaki temponun düşüklüğü. Bugünkü maçta da bunu yeterince hissettik. Özellikle Antalyaspor'un Trabzon maçında skordan bağımsız oynadığı futbol ve futbolcuların oynama arzusunu haftalardır mumla arıyoruz. Haftaya oynayacakları İstanbulspor maçı onlar için bir çıkış maçı olabilir, bunu bekleyip göreceğiz. Alanya için anlam veremediğim en önemli husus; böyle potansiyeli olan ve Süper Lig'de mücadele eden büyük ilçe takımının taraftarının maçlara istenen rağbeti göstermemesi denebilir. Bugün Antalyaspor taraftarı onlara kendi evinde deplasmanı yaşattı. Bazen sahada kazanırsın ama tribünde kaybetmek tribüncü adamı bezdirir.