Malumunuz üzere Alfa Romeo ve İtalyanlara olan sevgim aşikar, bugün de size bu safkan yarış atı Alfa'yı bana sevdiren ve çoğu petrolhead'in saygı duyduğu Giuseppe Busso'yu anlatacağım.
Giuseppe Busso, 1913'te Torino'da doğdu ve daha sonra endüstri mühendisliği diplomasını aldı. 1937'deki askerlik hizmetinden sonra Busso, Fiat'ın teknik havacılık motor bölümünde (Ufficio Tecnico Motori Aviazione / UTMA) çalışmaya başladı ve daha sonra teknik deneysel lokomotif demiryolu ofisine (Ufficio Tecnico Autoveicoli Ferroviari Sperimentali / UTAFS) geçti.
Ocak 1939'un başında, Busso Alfa Romeo'ya transfer oldu ve hemen İspanyol tasarımcı Wilfredo Ricart (daha sonral Pegaso'yu kendi anavatanında kuracak olan) tarafından oluşturulan özel projeler ofisinde (Servizio Studi Speciali) çalışmaya başladı. Özellikle, Busso yarış arabası motorları geliştirdi ve doğrudan Orazio Satta Puliga'nın altında çalıştı. Burada Busso, Satta'nın yardımıyla teknik teoriler geliştiren bir araştırmacı olarak çalıştı. Çalışmaları Torino Politeknik'te ders verdi ve bu da Busso'nun kuruluşun kahramanı olmasına neden oldu.
Busso, 1946 yılında Enzo Ferrari tarafından işe alındı ve ilk kez teknik direktör oldu. Busso'nun 10 Haziran'da başladığı bu yeni iş, efsanevi Alfa Romeo mühendisi Gioachino Colombo tarafından düzenlendi. Colombo, ilk arabası olan Ferrari 125 Sport'un (12 silindirin her birinin bireysel kübik kapasitesini belirten isim) geliştirilmesi sırasında Enzo Ferrari için danışman olarak çalıştı. Bu arabanın tasarımında Colombo'ya, Ferrari'nin 5 vitesli şanzımanını ve sert arka aksını tasarlayan eski Alfa Romeo endüstriyel araç teknik direktörü Angelo (Lino) Nasi yardım etmişti. Kasım 1945'te Colombo, Alfa Romeo'da çalışmaya yeniden başladı ve Enzo Ferrari'ye yeni V12 motorunun gelişimini denetlemek için Busso'yu terfi ettirmesini tavsiye etti. Aralık 1945 ile Ocak 1946 arasında 125 Sport projesinin teknik çizimleri parça üreticilerine teslim edildi. Ancak o andan itibaren çok az ilerleme kaydedildi. Buna rağmen, Enzo Ferrari kendi teknik ekibinin motoru geliştirme konusunda fazlasıyla yetenekli olduğundan emindi. Ancak Ferrari durumun böyle olmadığını anlayınca Colombo'nun tavsiyesini kabul etti ve 15 Mayıs 1946'da Busso ile görüştü ve onun yeni teknik direktörü olmasını sağladı.
Busso'nun Ferrari'deki görevi, 125 Sport projesinin gelişimini kontrol etmek ve ilk kez Eylül 1949'da yarışacak olan üstten eksantrikli motor, iki aşamalı süper şarjlı 1.5 litrelik V12 Grand Prix otomobilini tasarlamaktı. Ferrari, Modena, İtalya olarak bilinen yeni otomobil şirketi için sermaye yaratmak amacıyla takım tezgahları üretmekle meşgul. 2 Ekim 1946'da resmi olarak çalışmaya başlayan asistanı Aurelio Lampredi ile birlikte (Eylül sonunda atölyede çalışıyordu), Busso 60° V12, 1.497 cc Colombo motorunun gelişimini denetledi. Touring formunda, motor 5.600 rpm'de 72 bhp üretti. İlk 125 Sport (şasi 01 C) 12 Mart 1947'de hazırdı ve model o yılın Mayıs ayında Piacenza yarış pistinde piyasaya çıktı.
Enine yaprak yaylı süspansiyona ve 2.489 mm dingil mesafesine sahip 125 Sport sadece 750 kg ağırlığındaydı. Bir Ferrari 125 Sport daha sonra sürücüler Clemente Biondetti ve Giuseppe Navone ile 1947 Mille Miglia'yı kazandı ve bununla birlikte Ferrari efsanesi İtalya'nın en iyi otomobillerinin üreticisi olarak büyüdü. Orazio Satta ile bir anlaşmazlıktan sonra, Gioachino Colombo Aralık 1947'de Alfa Romeo'dan ayrıldı. Bu büyük olasılıkla Ferrari ve 'Volpe' (başka bir araba projesi) tasarımındaki çelişkili yarı zamanlı faaliyetlerden kaynaklanıyordu. Bu hareket Busso için boş bir pozisyon bıraktı ve Ocak 1948'de Satta'nın kendisine yaklaşmasının ardından Alfa Romeo'da yeniden çalışmaya başladı.
Busso, mekanik aksam tasarım departmanından sorumlu oldu ve o andan itibaren Portello'da ve daha sonra Arese'de üretilen tüm Alfa Romeo modelleri için yeni projeler inceledi ve planladı. Bu 1900'lerde ve Giulietta'da 40'ların sonu ve 50'lerin başında başladı. Giulietta ile Busso, o zamanlar oldukça gelişmiş bir fikir olan alüminyum alaşımının yaygın kullanımından yararlanan devrim niteliğinde bir üstten eksantrili 1.290 cc motor tanıttı. Sonraki tüm 4 silindirli Alfa Romeo motorlarının öncüsü olan bu motor, Busso tarafından bir havacılık motoru tasarımcısı olarak eğitiminden gelen bir ağırlık tutma felsefesine uygun olarak tasarlandı. Busso'nun çalışması, bir V6 motoruna sahip ilk Alfa Romeo üretimi olan 1979 Alfa 6'da doruğa ulaştı. Bu model aynı zamanda Fiat'ın 1986'yı devralmasından önce Milanlı şirket tarafından inşa edilen son Alfa Romeo yönetici amiral gemisini temsil ediyordu. Rudolf Hruska tarafından tasarlanan Alfasud, Busso'nun Alfa Romeo'da baş mühendis olarak saltanatının tek istisnasıydı, ancak bu kompakt otomobil, muhtemelen, boxer motoru üretmeye devam eden ayrı bir şirket olan INCA (Industria Napoletana Costruzione Autoveicoli), tarafından kurulan bir hükümet projesiydi.
Sonrasında Fiat'ın satın almasıyla proje iptal edildi. Buna rağmen Busso, Alfa Romeo için önden çekişli küçük bir otomobilin ilk prototipleri üzerinde çalıştı. Bunlardan ilki, Tipo 13-61, neredeyse 1952'de hayata geçirildi. Baby Alfa'ya enine su soğutmalı 2 silindirli 750 cc motor takıldı ve bu aslında yarım bir Giulietta 1300 birimiydi. Ne yazık ki proje gerçekçi olmayan üretim maliyetleri veya bazılarının inandığı gibi bir centilmenin Fiat ile birbirlerinin pazarına müdahale etmeme anlaşması nedeniyle suya düştü. 60'ların başında ikinci bir deneme, enine 1.000 cc 4 silindirli motora sahip dört kapılı küçük bir sedan olan Tipo 103 ile sonuçlandı. Boyut olarak Giulietta'nın altında hedeflenen 103, önden çekişli ve 4 vitesli bir şanzımana sahipti. Motor 5.500 rpm'de 52 bhp üretebildi ve bu da 130 km/s azami hıza ulaştı. Dört kapılı kaporta görünüşe göre çok genişti ve Giulia'nın tasarımını bekliyordu, bu yüzden proje askıya alındı.
Busso, Alfa Romeo'daki otuz yılı boyunca birçok unvan aldı: 1952'de caposervizio, 1954'te müdür, 1966'da müdür yardımcısı, 1969'da müdür, 1972'de genel müdür yardımcısı ve 1973'te genel müdür yardımcısı. 1977'de Alfa Romeo'dan emekli oldu. Alfisti'nin zihninde, Busso en iyi büyük klasikleri ile hatırlanacak: 1900 (1900 M 'Matta' dahil), Giulietta, Giulia, Alfetta ve Alfa Romeo 2.5 V6 motor. Son 25 yıldır Alfa Romeo'nun ruhunu temsil eden bu müthiş motor ve onun evrimiydi. Şüphesiz, otomobil dünyasının en saygın motorlarından biri olarak kabul edilmektedir. Busso ayrıca 6C 3000 CM, TZ, GTA ve Tipo 33 yarış arabalarından da sorumluydu, son modeller Autodelta yarış departmanının doğumu ile geldi. 3 Ocak 2006 tarihinde ise Giuseppe Busso canından çok sevdiği Busso V6 motorlarının üretiminin sonlandırılmasından 3 gün sonra hayata gözlerini yumdu, huzur içinde yat motorların tanrısı.