Herkese şampiyonluk sabahından merhabalar. Bu yazı bugüne kadar yazdığım en duygusal içerik olabilir. Bunun nedeni de yıllardır beklediğimiz, çok isteyip de bir türlü kazanamadığımız Avrupa Şampiyonluğunun ardından yazıyor olmam. 2003'de ilk kez final oynadık ancak o zaman Polonya'ya 3-0 kaybettik. Sonraki finali 2019'da Sırbistan'a karşı oynadık ancak 3-2 kaybettik. 2023 yılına geldiğimizde ise tekrardan final oynadık ve bu sefer şeytanın bacağını kırdık ve 2019'da yenildiğimiz Sırbistan'ı 3-2 yenerek o çok istediğimiz şampiyonluğa ulaştık. Gelin hep beraber bu final maçına bir göz atalım neler yaşanmış…
Maça Hande-Ebrar-Eda-Zehra-Cansu-Vargas altılısı ile başladık ve liberomuz da Gizem Örge idi. İlk sette karşılıklı sayılar ile set sonuna geldik ve set sayısı imkanı bulduk ancak bunlardan yararlanamadık. Set sonunda önce Vargas sonrasında da Hande topları dışarı vurdular ve seti 27-25 kaybederek setlerde 1-0 geri düştük.
İkinci sete iyi başlayan Ebrar'ın sayılarıyla başladık. Bu sette de ilk setteki gibi karşılıklı sayılar vardı. Bu setin ortalarında bulduğumuz 2 sayılık seriler ile birlikte farkı dörde kadar çıkardık ve 16-12'lik skorla set sonu diyebileceğimiz kısma girdik. Bu noktadan sonra karşılıklı seriler ile birlikte farkı koruduk ve seti 25-21 kazanarak setlerde 1-1 eşitliği yakaladık.
Üçüncü sete iyi başladık. Hem Vargas'ın hem de Ebrar'ın etkili hücumları, Gizem Örge'nin mükemmel savunmaları ile birlikte skoru 19-16'ya getirdik. Bu noktadan sonra Sırbistan'ın etkili olan oyuncu değişikliği ve bizim oyundan düşmemizle beraber Sırbistan 7 sayılık seri bularak set sonuna 22-19'luk avantajla girdi. Bu noktadan sonra, kaybettiğimiz bu avantajı lehimize çeviremedik ve bu seti 25-22 kaybettik ve setlerde 2-1 geriye düştük.
Dördüncü sete iyi başlasak da karşılıklı kazanılan seriler nedeniyle tüm set boyunca yürekler ağızdaydı. Kritik anlarda yapılan muhteşem savunmalar, kritik anların kritik oyuncusu Melissa Vargas'ın hücumda topu öldürmesiyle farkı açtık. Set sonuna 21-19'luk küçük bir avantajla girsek de hata yapmadık ve 4. seti 25-22 kazanmayı bildik ve final mücadelesini tıpkı yarı finalde yaptığımız gibi karar setine taşımayı başardık.
Karar setinin hemen başında yakaladığımız 2 sayılık seri sonunda avantajlı başlasak da Sırbistan geri dönmeyi başardı ve işleri zorlaştırdı ancak kritik anlarda soğukkanlı kalmayı başardık, hücumda doğru ismi bulmaya devam ettik ve saha değişimine 8-7 önde girdik. Bu noktadan sonra karşılıklı sayılarla set sonuna yaklaşsak da set sonuna 12-10 gibi birbirine çok yakın ancak avantajın elimizde olduğu şekilde girdik. Bu avantajı kaybetmedik ve karar setini 15-13, final karşılaşmasını da 3 - 2 kazanarak altın madalyaya ulaştık.
Maçın kısa bir anlatımından sonra gelelim oyuncu performanslarına. Tabii ki Melissa Vargas'a ayrı bir parantez açmak gerekiyor. İhtiyacımız olduğu anda, eli titremeden nereye vurması gerekiyorsa oraya vurdu. %55 ile oynadı ve 3 ace ile beraber tam 41 sayı aldı. Bu aynı zamanda kendisi için kariyer rekoru anlamına geliyordu. Bu turnuvayı da, Uluslar Ligi'nde olduğu gibi en değerli oyuncu ödülüyle taçlandırdı. Gizem Örge de muazzam bir turnuva ve muazzam bir final oynadı. Adeta çıkmaz denilen topları, sen nereden geldin de çıkardın diyerek çıkardı. Çok ama çok büyük oynadı. Hande Baladın hücumda kötü bir performans gösterse de savunmada getirdiği nokta manşetlerle pasörümüzün en doğru kişiyi bulmasında önemli rol oynadı. Cansu Özbay turnuva içerisinde zaman zaman formsuz, zaman zaman da kötü tercihlerde bulunsa da bu maç doğru tercihlerle hücumumuzu yönetti. Onun kötü olduğu anlarda oyuna giren Elif Şahin de gerçekten iyi bir performans sergiledi ve gelecek için güzel bir mesaj verdi. Zehra Güneş neden Uluslar Ligi Rüya Takımı'na girdiğini bir kez daha gösterdi. Hücumda %100 ile oynadı. 4 blok sayısı ile beraber 15 sayı ile oynadı.
Kaptan. 36 yaşında olmasına rağmen her turnuvaya geldi, her turnuvada varını yoğunu koydu sahaya. Kritik anlarda sorumluluk aldı, takım düştüğü anlarda takımı ateşledi ve onların düşmemesini sağladı. Belki istatistiksel olarak konuşulmasa da gerçekten bu takımın ablası oldu. Bu şampiyonada aldığı altın madalya ile koleksiyonundaki eksiklerden birisini de kazanmış oldu.
Ebrar Karakurt gerçekten büyük karakter koydu. Sosyal medyada kendisine uygulanmaya çalışılan linç kampanyasına karşılığını, bu turnuvada çıkardığı muazzam maçlarla verdi. Asıl mevkisi pasör çaprazı olmasına rağmen Vargas'ın gelişiyle beraber smaçör olmayı kabul etti ve manşetini gözle görülür bir şekilde geliştirdi. Belki bu akşam hücum yüzdesi düşüktü ancak aldığı her sayının ateşleyici önemi vardı. %33 ile oynasa da 4 ace sayısı aldı ve toplamda 13 sayı ile oynadı ancak bugün hücumdaki performansı yerine savunmada aldığı manşetler ile konuşulmalı. Çünkü aldığı manşetler gerçekten smaçör kalitesindeydi ve unutmayalım ki Ebrar'ın asıl mevkisi smaçör.
Son olarak Daniele Santarelli'den söz etmek istiyorum. Milli takıma dahil oldu ve kadroya Gizem Örge'yi geri dahil etti. Melissa Vargas'ın takıma dahil olmasıyla beraber, Ebrar ve Vargas'ı aynı anda kullanmak için Ebrar'ı smaçör pozisyonunda oynattı. Takıma birkaç ayda muhteşem dokunuşlar yaptı ve bu yaz içerisindeki iki turnuvayı da takımı ile birlikte kazanmayı bildi. Kesinlikle takdiri hak ediyor.
Genel olarak bakarsak, özel olarak değinemediğim kim varsa herkes büyük bir tebriği hak ediyor. Herkes muhteşemdi, takımı yalnız bırakmayan seyirci harikaydı. Herkes üstüne düşeni gerçekten iyi yaptı. İçlerinden herhangi birisi olmasaydı bu altın madalya kazanılmazdı. VNL ilk oldu ancak son olmadı. Şimdi Avrupa Şampiyonu olduk ancak hedefimize daha ulaşamadık. Hedefimiz Olimpiyat Şampiyonluğu, hedefimiz olimpiyat altını. Yolunuz açık olsun Filenin Sultanları. Yaşattığınız gurur için her birinize teşekkürler!
Tüm voleybol ve spor haberleri için bizi takipte kalın!