Yaklaşık 2 aya yakın süren Milletler Ligi bitti, maalesef ev sahipliği yaptığımız son etabı madalyasız tamamladık. İlk setine kötü başladığımız ve kazandığımız çeyrek finaldeki Tayland, hiç karşılık veremediğimiz yarı finaldeki İtalya ve son olarak en azından madalyayla kapatalım dediğimiz Sırbistan maçı.. Bu maçlara da değineceğiz son olarak ama gelin maç maç turnuvada hangi yollardan geçmişiz onlara bir bakalım..
Ankara'da oynanan ilk etap maçlarına 3-0'lık harika bir İtalya galibiyetiyle başlamıştık. Geç toplanmamıza ve birlikte az antrenman yapmamıza rağmen iyi oyunla, net bir galibiyet aldık. Bu iyi oyunun yanında takımın yeni yüzlerinden Saliha'nın performansı hücum çeşitliliğimiz anlamında bize güzel sinyaller verdi. Hande'nin hafif sakatlığına rağmen harika hücum performansına Ebrar'ın da sayıları eklenince turnuvaya çok iyi bir giriş yaptık. Tabii bunda biraz İtalya'da takıma geç katılan ve bizim maçta olmayan takımın en etkili isimleri Egonu ve Sylla'nın olmayışının da etkisi olduğunu söylemek yanlış olmaz. İkinci maçımızda Çin'e 3-1 mağlup olduk. Bizden daha uzun süredir birlikte oynayan ve daha çok antrenman yapan Çin'e karşı çok kötü oynadık ve pek de dirençli bir oyun oynayamadık. Üçüncü maçımızda Bulgaristan'ı 3-0 gibi net bir skor ve iyi oyunla geçerken maçın en skoreri 20 sayı kaydeden Ebrar Karakurt oluyordu. Dördüncü ve Ankara etabının son maçında Belçika'yı rahat bir oyunla 3-1 mağlup ediyordu Milli Takımımız. Ebrar 22 sayıyla yine maçın en skoreri olurken, takımın yeni isimlerinden İlkin Aydın'dan aldığımız katkı ve iyi oyunda gelecek adına bize umut veriyordu.
VNL'nin Brezilya'da düzenlenen 2. etabına ev sahibi Brezilya'ya karşı 3-1 mağlup olarak başladık. Kafa kafaya giden ve son derece çekişmeli geçen set sonlarını bizden bir tık daha iyi oynamıştı aslında sadece Brezilya. İlk seti almamıza rağmen maçı kaybediyorduk ama oyun olarak bu seviyede iyi işler yapabileceğimizi de gösteriyorduk açıkçası. İkinci maçta Sırbistan'a da mağlup oldu millilerimiz. Çok çekişmeli geçen final setini 15-13 alan Sırbistan maçı da 3-2 almayı başarmıştı. Kötü başlayan bu etap bu maçla da kötü gitmeye devam ediyordu. Bu etabın 3. maçında ilk galibiyetimizi Almanya'ya karşı 3-0'lık net bir skorla alıyorduk. Zehra, güneş gibi parladığı bu maçı 21 sayıyla en skorer olarak tamamlıyordu. Dördüncü maçımızda Kore'yi rahat bir oyunla 3-1 geçerek Brezilya etabını galibiyetle bitirdik.
VNL'nin 3. etabına ev sahipliği yapan Kanada'ya 3-1 mağlup olarak yine kötü bir başlangıç yaptık. İkinci maçta Hollanda'yı 3-0'la ve iyi bir oyunla geçtik. Maçın en skoreri -ve bence bu turnuvanın bizim adımıza en formda ismi- Handa Baladın oluyordu 17 sayıyla. Meryem Boz'dan gelen 12 sayılık katkı da çok sevindiriciydi. Mavi Şimşek'i böyle formda izlemek beni mutlu ediyor. Yeni sezonda da Fenerbahçe Opet formasıyla izleyeceğiz onu. Üçüncü maçta bize zaman zaman ters gelebilen Japonya'yı 3-1'le geçtik. Hande 18 sayıyla bu maçında en skoreriydi. Zehra'dan gelen 16 sayılık katkıda galibiyetimizde ciddi bir katkı sağladı. Son maçımızda Dünya 1.si ABD'ye karşı 3-2 mağlup olarak kapattık bu etabı ama sanıyorum tartışmasız turnuvanın en iyi, en zevkli mücadelesiydi her anlamıyla. Neredeyse her set harika rallilere sahne oldu, müthiş çekişmeli ve kafa kafaya geçti. Belki bizim adımıza turnuvanın en iyi maçıydı bile diyebiliriz. Zaten maçtan sonra da oyuncularımız çok keyif aldıklarını söyleyen açıklamalar yaptılar. Maçın sonunda iki takımın da birbirini çok samimi şekilde alkışlaması güzel anlardan biriydi. Ebrar 27 sayıyla maçın en skoreriydi ve bana göre en iyi maçını oynadı.
VNL'in son etabının Ankara ev sahipliğimizde olmasının bize ciddi avantaj sağlayacağını düşünüyordum ama ne yazık ki öyle olmadı. Çeyrek finaldeki Tayland karşılaşmasının ilk setine aslında çok iyi bir başlangıç yaptık. Bu iyi başlangıç sanıyorum oyuncularımızı biraz rahatlatınca ve turnuvanın belki de en azimli savunma yapan takımına karşı oynayınca Tayland bu istekli oyununa ilk sette karşılık buldu ve ilk seti kaybederek başladık. Sonrasında ağırlığımızı biraz daha koyarak seyirci desteğini de arkamıza alınca galibiyete uzanan taraf olduk. Kapasitelerinin en yükseğinde performans veren Tayland'a hakkını teslim etmek gerekiyor, sempatik tavırlarıyla da turnuvaya renk katan takımlardan biri oldular.
Yarı finaldeki İtalya maçı ise başından sonuna çok varlık gösteremediğimiz, zaman zaman oyuna ortak olduğumuz ama karşılığını alamadığımız bir karşılaşma oldu. Oyun genel olarak İtalyanların hakimiyetinde ve onların istediği gibi gitti. Bizi cesaretlendiren oyunun kırılma anlarında da Egonu gerçeğiyle baş başa kaldık. Gelecek sene Vakıfbank formasıyla izleyeceğimiz Egonu, turnuvanın da en iyi pasör çarprazı ve en değerli oyuncusu ödüllerini aldı. 112.7 km/h ile de smaç hızı rekoru kırdı. Üçüncülük maçında da kötü bir oyun sergiledik. 3 setin 2'sinde Sırbistan'ı yakaladık ama bu sefer de karar toplarının birçoğunda Lozo'yu durduramadık ve maçtan 3-0'lık mağlubiyetle ayrıldık. Finalde Brezilya'yı 3-0 ile geçen İtalya şampiyon oldu.
Genel olarak potansiyelinin altında bir milli takım izledik. Guidetti özellikle oyuncu tercihleriyle bu dönemde ciddi anlamda tartışılır ve eleştirilir hale geldi. Ebrar'ın istikarsız performansı finallerde de devam etti. Eda Erdem, Hande Baladın ve Zehra Güneş bireysel anlamda çok iyi performanslar gösterdiler ancak onların da bu çabaları tek başlarına yeterli olmadı. Umarım ders çıkardığımız ve sonrasına daha iyi, daha ciddi hazırlanacağımız bir turnuva olur bu.